Kovalam alweer bijna voorbij...

Na een paar dagen rustig te vertoeven in Kovalam durfden we het aan om bij een rikshaw goed af te dingen (vindt ie leuk hoor die Meinte ;) ) en ons naar de stad Thiruvananthapuram te laten brengen. Onze uitdagingen waren om daar een treinkaartje naar Kollam voor zaterdag te bemachtigen en een Indiase SIM-kaart te kopen. En het bleken echte uitdagingen!

Aangekomen op het station van Thiruvananthapuram zijn we in de rij bij een balie gaan staan. Voor zaterdag konden we hier geen kaartjes halen en we werden naar rechts de trap op gestuurd. Nou was er geen trap te bekennen, dus op zoek naar een trap... Echt geen trap te zien, dus nogmaals vragen aan iemand die op het station werkte... We werden naar rechts gestuurd, dus zijn we het hele station naar rechts gaan aflopen. Eindelijk een trap, maar deze was er alleen om naar een ander spoor te komen. Nog maar een keer gaan vragen en nu bij een toerist informatiebalie. We werden geholpen door een vriendelijke vrouw, maar op de vraag waar we kaartjes voor zaterdag konden halen kregen we geen antwoord. Weer verder gezocht naar een andere balie, maar die was er niet, dus weer een medewerker van het station gevraagt. Nu werd het ons iets duidelijker. We moesten buiten het station zijn... Buiten zagen we niks en we gaven het bijna op totdat ik opeens op de hoek de "reservation office" zag staan en een trap! Dus vol nieuwe moed naar dez hal. Bij de "reservation office" was het erg druk. We moesten een formulier invullen. Gelukkig werden we geholpen door een Indiër, want het was een raadsel wat we allemaal moesten invullen. Na het invullen van het formulier konden we dan eindelijk in de rij gaan staan. Een half uur later waren we aan de beurt (we stonden ook nog even in de verkeerde rij :S) en wat bleek? De treinreis naar Kollam konden we niet reserveren, want deze treinreis duurt te kort... Zaterdag gaan we dus opnieuw proberen een kaartje te kopen ;)!

Hierna zijn we een stukje gaan wandelen in de (stinkende) stad. Thiruvananthapuram is een beetje te vergelijken met de Kalverstraat in Amsterdam, alleen is het dan druk met mensen, rikshaws en auto's en niet alleen in 1 straat, maar in de hele stad! Oversteken is dan ook iets waar je wel 2 keer over nadenkt voordat je besluit dat echt te gaan doen!

We liepen langs een telefoonwinkeltje en bedachten even snel een Indiase SIM-kaart te gaan kopen. Dat duurde in totaal 2 uur! Maar het was het waard. We werden namelijk door een onwijs lieve vrouw geholpen die de tijd voor ons nam om ons alles uit te leggen (waar wij nog steeds niks van begrijpen... wat valt er toch allemaal uit te leggen over een pre-paid SIM-kaart??) Halverwege de uitleg van de vrouw voelde ik me wat slapjes worden en moest wat drinken en eten. Ik had gelukkig water en een sultana bij me. Opeens pakte de vrouw voor ons 2 bananenbladeren met een deeg en cocos en zwarte suiker te voorschijn, iets echt Indiaas. Het was echt heerlijk! Lekker hoor zo'n lunch tijdens het kopen van een SIM-kaart!

Hierna zijn we met de rikshaw naar de shopping-market gegaan. We hebben ons een winkel met mooie kleuren in laten lokken en hebben voor mij een sarong gekocht en voor Meinte een mannenrok. Een sarong is wel 5 tot 9 meter lang en we zijn alweer vergeten hoe je deze om moet doen... :S

Terug in Kovalam beseften we wat een rustig plaatsje dit eigenlijk is! Heerlijk zo'n eerste weekje een beetje bijkomen bij de zee!

De volgende dag hebben we dan ook rustig aan gedaan. We hebben gewandelt langs het strand, gezwommen in de "warme" zee en zelfs een kookcursusje gevolgt! We zijn trouwens vegetariërs geworden en als vegetariër tref je het hier niet verkeerd! Het is allemaal zo lekkerrrr!

Woendagavond voelde Meinte zich niet zo lekker. Hij bleek dan ook 39.3 graden koorts te hebben! Dat zal je natuurlijk net zien, hij heeft in zijn hele leven nog nooit koorts gehad, maar hij is nog geen week in India of jawel... Met paracetamol zakte de koorts wel goed, maar de volgende dag was het er weer. Omdat Meinte ook last had van zijn buik vroegen we de hoteleigenaar waar we een goede arts konden vinden. Meteen stonden er 2 jongens van het hotel klaar om ons op weg naar de dokter te begeleiden. De dokter was zoals je een dokter voorsteld... wat nors, maar daarachter toch vriendelijkheid. Meinte kreeg een antibiotica-kuur voor zijn buik. Ook kreeg hij medicijnen voor na de kuur om de goede bacteriën wel te laten leven. Op dit moment voelt Meinte zich al weer wat beter. Hij was ook niet doodziek hoor, maar vervelend was het wel!

Gisteravond een Indisch feestje meegemaakt. In een Indisch restaurantje speelde een leuk bandje. De feestgangers bestonden uit hippies en dronken Indiërs en wat hebben we gelachen! Indiërs kunnen zo niet tegen drank! En drank... de taboe! Pfff! Zo bezopen, maar wel met een krantenpapiertje om de fles bier ;)!

Morgen vertrekken we naar Kollam. Tot horens!!