Koud paradijsje

We zijn een paar dagen langer dan we hadden verwild in Cochin gebleven, omdat we voor de verandering maar weer eens een voedselvergiftiging hadden opgelopen. Waarschijnlijk was een spinazie-quiche de boosdoener. Tenminste als we daar aan denken dan worden we spontaan weer misselijk! Na heel wat overgeven en diarree bracht de man van de home-stay ons naar de dokter en niet heel verrassend... we zitten weer aan de anti-biotica! Met veel liefdevolle zorg van het home-stay gezin knapten we na 2 dagen weer een beetje op en gingen onze eerste lange busrit in India beleven om naar de plaats Kodaikanal te komen.

Het eerste gedeelte van deze busrit deden we met een privébus. Over deze bus konden we niet klagen. De stoelen konden helemaal in ligstand, het licht ging uit (het was 's nachts) en we hadden wat verkoeling door de ramen die open konden. De chauffeur reed als alle Indiërs, als een idioot dus, maar we waren zo moe dat we er niet te veel over na dachten. 6 En een half uur later kwamen we in Palani aan, daar moesten we overstappen op een andere bus. Het station lag vol met slapende mensen waar we echt letterlijk over heen moesten stappen! De bus naar Kodaikanal was een gewone bus, zonder vering dus ;). Onze bagage heeft alle hoeken van de bus gezien. Dan moesten we ze voorin zetten, dan achterin, dan bovenin... en dat werd allemaal uitgelegt door mensen die geen Engels spraken. De busrit duurde ongeveer 3 uur, een leuk bergtochtje. Het was nog donker en we maakten allemaal haarspeldbochten. Misschien maar goed dat we niks zagen ;).

Aangekomen in Kodaikanal was het licht en koud! We zaten nu 2 kilometer hoog in de bergen en het zag er zo mooi uit! we stapten de bus uit en er kwam een man naar ons toe de een home-stay aanbood. We wilden wel even kijken, want we konden maar aan één ding denken en dat was slapen! De home-stay was opzich ok, maar op één of andere manier beviel dat mannetje me niet. Hij wou ook al van te voren geld hebben voor 3 dagen... ja daaaaag! We besloten om het niet te doen en wilden met een taxi naar een ander hotel. Dat mannetje wilde ons een ander home-stay laen zien, maar daar hadden we geen zin in. Dus met de taxi naar een hostel die we in de Lonely Planet hadden gelezen. Het was echt niet te geloven, maar het mannetje begon ons te stalken! Hij ging mee met de taxi. Toen we vroegen waarom zei hij dat als ons dit hostel niet zou bevallen hij ons een ander hotel zou laten zien. We zijn hem toen maar gaan negeren. Het Greenlands Youth Hostel was wel goed. Wel duur, maar een openhaard in de kamer en een geweldig uitzicht! Nou daar wilden we wel een keertje wat meer voor betalen! Dat mannetje begon trouwens om geld te zeuren. Meinte heeft hem toen maar even goed laten weten dat hij dat niet kreeg en dat we er niet om hadden gevraagt dat hij achter ons aan liep. Einde verhaal vervelend mannetje!

Na een kort slaapje in het hostel zijn we door het dorp gaan lopen. Helaas voelde ik me zo gaar dat we met de taxi terug naar het hostel moesten. In het hostel weer in bed gekropen onder de warme lakens. Ik voelde m'n buik weer een beetje en was moe. Als je je niet goed voelt dan vraag je je echt af wat je hier doet! Na een paar uurtjes voelde ik me weer goed en dan ben je weer de gelukkigste persoon op aarde die de kans heeft om dit allemaal mee te maken!

'S avonds hebben we met een Indiaas stelletje, een man uit Engeland, Zweden en een vrouw uit Duitsland bij een kampvuur gezeten bij het hostel. Het Indiase stelletje leerden ons over het hindoeïsme, de Engelsman vermaakte ons met zijn Engelse humor, de Zweed zat hier al 3 weken omdat hij ziek was geweest (gek he ;) ) en de Duitse vrouw verwende ons met chocolade-cake. Het was net een sprookje. We keken uit over de bergen met allemaal lichtjes van de huizen en zaten onder een sterrehemel zoals we nog nooit hadden gezien!

De volgende dag zijn we een wandeling gaan maken naar Dolphin en Eagle point, 2 steenuitstulpingen in de bergen. De weg er naar toe was af en toe erg stijl en dat we geen conditie hebben bleek wel nadat we door Indiërs op slippers en zelfs blote voeten werden ingehaald en uitgelachen! Tijdens deze wandeling kwamen we apen tegen. Waah! De eerste keer dat ik apen in het wild zag en niet achter tralies in de dierentuin! Echt geweldig die aapjes!!

Omdat we na onze voedselvergiftiging paranoïde zijn met eten besloten we naar het restaurant van het duurste hotel in Kodaikanal te gaan met de gedachte dat die het niet zouden kunnen maken om hun gasten te vergiftigen. We hadden nog geen één keer zo duur gegeten (met z'n 2en 900 rupee = 13,32 euro), maar het was heerlijk! Het was een lopent buffet met pasta's, curries, salades, soepjes en toetjes. Het was heel sjiek, dat hadden we nog niet gezien in India! Alleen de te kitcherige kerstversiering liet weten dat we in India zaten ;)!

De dagen dat we in Kodaikanal verbleven hebben we veel gewandelt. Zo zijn we een dag om het meer gewandelt vergezeld met een hond (Kees) en een andere dag zijn we naar Piller Rock gelopen. Daar aangekomen, het was best weer een hele klimwandeling, was het onwijs bewolkt en konden we niet zien waarom Piller Rock zo bijzonder was... De grote attractie waren wij er dan ook! Allemaal Indiërs wilden met ons op de foto! Daarna verscheen Piller Rock dan toch nog eventjes tussen de wolken door, dus niet voor niets deze wandeling gemaakt ;). De wandeling er naar toe en de terugweg hebben we ons verbaasd, vermaakt en gelachen om de Indiërs die met zoveel enthousiasme uit de auto's zwaaiden en schreeuwden. Ook stopte er een auto'tje met 10 Indiase jongens. Even waren we een beetje bang... wat moet die hele groep van ons! Maar wat bleek, ze wilden met ons op de foto en hierna waren ze zo blij dat ze Meinte allemaal een handje gingen geven! We leken wel beroemdheden!
Pffff!

De kerst zullen we in een ander plaatsje vieren. Voor nu, heeeele fijne kerstdagen toegewenst!!
Daag daaaaaag!

Fort cochin, de backwaters en meer prachtigs.

Hallo Beste mensen!

We hebben best veel dingen meegemaakt, in zo een korte tijd, veel mensen ontmoet, veel dingen gezien, dus het is misschien wat moeilijk om alles in woorden te omschrijven, dus misschien word dit een wat chaotische post.

Vandaag is de derde dag in fort cochin, een heerlijk rustig havenstadje, waar we een beetje aan het bijkomen en aan het genieten zijn. In het vorige bericht hadden we het over naar Kollam gaan, dus misschien zal ik bij het begin beginnen, Kollam was immers vanwaaruit we de backwaters bezichtigd hebben.

Kollam

We hadden in Kovalam al wat gebabbeld met de Indiers daar en ook over kollam enzo, vragen of het wat is. Nou, volgens de Indier was er dus echt 'absolutely nothing' in Kollam. Alhoewel, na lang piekeren was het 'yes, yes, well,hmmm, mosquitos, there are ALOT of mosquitos in Kollam' (en er mooi bij lachen met de welbekende 'head wobble',haha, indiers zijn echt prachtige mensen, iniedergeval in Kerala dan ;)). Nou, dat was een mooi vooruitzicht. Nu is Kollam natuurlijk vooral ook een plek om de backwaters te gaan bezichtigen, niet een dorp an sich wat interessant is (Allepey is populairder, maar Kollam was wat rustiger, een goede keuze achteraf). Anyhow, omdat Kollam wat kleiner is dan Trivandrum had ik gedacht; misschien is het wel een rustiek dorpje wat ook wel leuk is om doorheen te wandelen. Nou valt dat dus enorm tegen, want hoe weinig mensen er ook relatief leven in dorpjes, het lijkt wel of het verkeer, luchtvervuiling en drukte overal hetzelfde is, niet echt fijn om zomaar in rond te wandelen. De indier had dus gelijk, there is nothing in Kollam, maar qua muggen viel het ook wel mee, dus er was nog minder dan hij dacht.

even tussendoor:

Het hotel in kollam had een 'beer parlour', waar je dus bier kon drinken. Nu zijn we een beetje westers en niet echt snugger, dus wij daar met z'n 2en zitten, pakje kaarten erbij. De man kwam bij ons, zo onvriendelijk mogelijk; 'The restaurant is down stairs'. Dus ik denk, ja leuk, maar ik wil wat drinken; 'Nononono, the restaurant is DOWN STAIRS'. Dus ik een beetje gefrustreerd antwoorden, van 'I can't drink here??' en om je heen kijken naar andere drinkende mensen. Toen ging de man weer weg. Een beetje gek allemaal. Dus ik met Melissa, beetje denken van, wat zou het zijn, maar als je dan om je heen kijkt zie je alleen maar mannen, echt een beetje een mannenbierentent, en het is (volgens mij) echt NOT done om als vrouw in een chauvinistische mannenbierentent te gaan zitten, iedereen keek ons echt een beetje aan zo van, hmmm. Melissa nog een sapje vragen, hadden ze niet, een cola dan, nog iets anders dan bier? de beste man nog geirriteerder; 'NO, we don't have anything'. Maar iemand anders bracht later toch wel een ananassapje, toch wel aardig ;), want ja, ik had ondertussen al een biertje besteld, wat een halve liter bleek, dus we zaten daar nog wel even (ondertussen bedenkend dat alcohol en antibiotica niet zo een goede combi is, oops). Snel opgedronken en weggegaan, niet echt gezellig, later nog met een amerikaans stelletje avondgegeten en die vermeden ook een beetje de beer parlour :).

De volgende dag namen we de 'Monroe Island tour', een tour zoals velen, kanobootje, rondvaren in de smalle kanaaltjes en een beetje van het dorpsleven zien (een soort Fata morgana van de Efteling, maar dan in het echt, haha, nee hoor, maar je ik en Melissa moesten er wel even aan denken :)). Maar we hoorden en lazen dat de Monroe Island tour toch wel echt 1 van de beste was en alleen bereikbaar vanuit Kollam, dus mooi! Het was even een stukje rijden en dan kon je in een kano instappen (ik zal de foto's hierachteraan even allemaal zetten). En een man die een klein beetje verteld, terwijl hij al roeiend met een lange bamboestok door de kanaaltjes vaart. De hele toer duurde iets van 4 uur, maar je verveelt je geen moment. Het is echt zo ontzettend mooi in de backwaters. En rustig ook, gewoon lekker drijven op een boot, tussen de dorpjes door, echt een aanrader. Ondertussen nog ergens gestopt en een kokosnoot gedronken en gegeten, en een beetje door een dorpje heen lopen. Wel heel touristisch natuurlijk, je bent met 2 boten, dus op een gegeven moment sta je met z'n 8en in een dorpje, een foto te maken van een man van 60 die even in een palmboom wipt om een kokosnoot te pakken. Maar dat is ook niet erg, heel Kerala is heeel touristisch, vergis je niet. Heeft ook z'n voordelen natuurlijk, alles is gewoon lekker geregeld en heel relaxed allemaal. Onderweg ook heel veel vogels gezien die je in Nederland alleen in de dierentuin zou zien. En ondertussen maar varen he, een beetje drijven, geen getoeter aan je hoofd, heel fijn.

De volgende dag namen we de boot naar Allepey (of Allapuzha, alle dorpen/steden hebben een britse en een Indiase naam, Kollam is de Indische naam voor Quillon). Dit is een boot die vooral de grote rivieren neemt om te varen, dus minder interessant dan de toer van de vorige dag, maar toch zeker erg fijn. De toch duurde in totaal 8 uur, een lange zit, maar eigenlijk niet echt vervelend, gewoon lekker zitten, relaxen, om je heen kijken, foto's nemen, wat lezen, 8 uur lijkt lang, maar op de backwaters is het zo om.
Ondertussen ook veel housboates gezien, DE attractie van de backwaters. In feite heb je dan een woonboot, voor gemiddeld 24 uur, waar je een beetje op drijft en op slaapt en op eet. We hadden nog twijfels om het te doen, het is relatief gezien best duur en als je het zag, mensen waren gewoon een boek aan het lezen in een stoel op een boot, tsjaaa. De trip van Kollam naar Allepey was cool en de toer ook, en dat was t wel.

Allepey

Allepey was hetzelfde verhaal als Kollam, qua dorp niet veel, en vooral een base voor de backwaters. We zijn er iets langer gebleven (2 dagen en een avond meen ik) dan gepland, maar Melissa was wat ziekjes (overgeven, diarree, enz.), dus niet echt trek om dingen te haasten. We zijn nog wel naar het strand geweest, waar echt bijna niemand was, best mooi strand hoor, maar staat niet echt in de Lonely Planet, dus dan komt er ook niemand :). Nog wat grappige Indiers ontmoet die ons de taal probeerde te leren enzo, maar dat is best moeilijk :). De ochtend erna opgereisd met een Australische vrouw, in de trein naar Ernakulam, na een uur waren we er al. Daarna de riksja naar Fort Cochin.

Fort Cochin (bij Ernakulam)

We hadden een hotel op het oog, maar er zijn heel veel homestays in Fort Cochin (een soort familie die 4 of 5 kamers verhuren wat een deel is van het huis). De tabakkauw_en_spugende riksja driver wees er een paar aan en leek best betrouwbaar dus we bekeken er een paar. Uiteindelijk een hele fijne gevonden, superschoon relaxede homestay en hele vriendelijke mensen die me elke keer als ik ze zie bier aanbieden, dus hey, fine by me :). Fort Cochin, je hoort veel goede verhalen erover en het is ook gewoon zo, Fort Cochin is gewoon heel relaxed. Grote straten, grote bomen, allemaal heel on-indiaas, bijna geen verkeer, dus lekker wandelen en gewoon fijn om even te zitten (we zijn van plan hier zo'n 5/6 dagen te blijven). Vandaag wat rondgefietst enzo en je eet wat, je ligt wat, je ouehoert wat(want contact heb je hier echt veels te makkelijk), gewoon heel fijn. En als je rondloopt, Fort Cochin is gewoon heel decadent, decadente portugees/brits/hollandse (jaja, de VOC heeft hier ook gezeten) huizen, allemaal heel mooi. En overal word cricket gespeeld door de Indiers, het is hier gewoon heel relaxed. Als je de foto's ook ziet snap je misschien ook wat ik bedoel met decadent en on-indiaas ;). En zowiezo, Indiers hier zijn echt heel relaxed, altijd lachen, altijd open. De eerste avond liepen we langs 1 of andere tent, waar getafeltennist werd. Woohoo! Nou naar binnen lopen en meteen, alsof je er elke avond komt, gewoon leuk beetje ouehoeren en meteen aangeboden om een potje te spelen. Dus ik denk, hey, ook al heb ik al 6 jaar niet gespeeld, I will kick some Indian ass!. Nou, leuk gedacht, maar nee dus. 2 potjes tegen 2 verschillende indiers, 21-14 en 21-17, vernederd dus!... Ik zweten! Ik werd weer fanatiek he, dus ik zou winnen, maar die gasten waren gewoon best wel goed, maar vanavond ga ik er weer langs en gewoon net zo vaak langsgaan tot ik een keer win :). Ja, ik ben erg blij dat we hier zitten :). Je kan hier ook langs het water stallen de vissers hun waar uit, dus dan koop je een vis, of een haai, of garnalen, whatevever, ze hebben het, en dan loop je naar een restaurant en zeg je, hey man, how much to cook this, je dingt wat af en hopsa! Nou heb ik dat nog niet gedaan hoor, maar gister avondgegeten met een best wel interessante gast (goede verhalen!) die wat tiger prawns kocht, ik voelde me niet helemaal top dus at wat lichts, maar vanavond ga ik het ook proberen. En dan afdingen he, prachtig! Tiger prawns(de sjiekste garnaalsoort), 800 gram en dan afdingen naar 120 roepie, en laten bakken voor 40, 160 roepie, 2 euro 50 ofzoiets? Belachelijk gewoon, en nog best duur eten naar Indiase maatstaven, maar dat soort garnalen betaal je per kilo , ik weet het niet, maar die jongen had het over 15/20 euro wat je in Europa dus betaald, en dan is het hier nog maar net gevangen! Ja, voor goed eten moet je in India zijn, zeker voor zeevoer. Afdingen is ook gewoon leuk trouwens hoor, de Indiers vinden het ook prachtig en lachen he als je laag bied, echt zo van, owowow, idioot toeristje, een beetje doorlopen doet ook wonderen ;).

Vandaag gefietst trouwens, op zoek naar een strandje of iets, kwamen we uit bij de achtertuin van een Indier, haha. De indiers ook niet verrast zijn he (terwijl we eigenlijk al best buiten touristisch gebied zaten), gewoon zo van, jaja, daar kan je zitten (rotsen aan de kust), it's okay! En dan de eigenaar van een ander huisje die bij je komt staan, een beetje probeert te ouehoeren in gebrekkig engels, prachtig! Hij heette John trouwens, leuk oud mannetje, met een dus best wel engelse of nederlandse naam, maar dat hadden ze daar allemaal legde hij uit. Leuke mensen, hij nodige ons nog uit voor de volgende keer wat bij hem thuis eten of iets, echt heel vriendelijk.

Allright, genoeg geschreven, tijd om wat foto's te uploaden:
(op de foto klikken voor een grotere versie)


Laatste drankje in Kovalam, bij de German Bakery :).


Aangekomen in het Yatri Nivas hotel van de KTDC (volgens mij een soort YMCA van India). Niet echt het meest dandy hotel, maar ja, it was ok.


Uitzicht van het hotel was wel beter.


Kollam bij nacht.


Startpunt van de 'Munroe Island Tour'


Hello!


Mooi toch.


Dit was het andere bootje.


Als je goed kijkt zie je dat ze bezig zijn een boomstam van de ene oever naar de andere te loodsen.


Hier werden de kanaaltjes al wat smaller.


Hutje, boompje, beestje :)


Even de camera boven het water gehangen. Wel net als diegene voor me ook een foto maakt, maarja, dat deed ze eigenlijk bijna constant, net als wij trouwens, haha.


Lotsa palmbomen in Kerala en de backwaters.


Nog een hutje


De oude man riskeert z'n leven voor, ja voor wat eigenlijk?


Ah, daarom dus ;).


Hier zie je al wat van de 'chinese fishing nets', best typerend voor dit gebied. De netten werken met een een paar katrollen en een soort hefboomsysteem, ook veel gebruikt in Fort Cochin. Dit was trouwens niet meer de Monroe tour, maar de boottrip van Kollam naar Allepey.


Lekker gebakken banaantje bij een tussenstop :). Yum Yum.

Bijna in Allepey, de zon gaat bijna onder.


Fijn uitzicht.


De grootste attractie in Allepey; De stroom was uitgevallen dus 3 mannen waren bezig de stroom te herstellen.


In Gowri residence, hier verbleven we in Allepey. De vrouw op de foto was een Hollandse, best leuke babbel.


In fort Cochin! Melissa happy!


Meinte happy! En als je goed kijkt zie je dat ik net klaar was met tafeltennis(m'n kleren waren helemaal doorweekt van het zweten).


Wat is dit nou, zul je misschien denken. Het is een beetje een mislukte nachtfoto van toen ze nog savonds aan het kriketten waren, maar ja, het zag er voor ons heel cool uit.


Dit bedoel ik dus met decadent en on-indiaas


Mooi grote schaduwrijke bomen.


Bij de Chinese fishing nets, hier kun je savonds je vis kopen.


Hetzelfde met een wat rechtere horizon :).


Cricket!


Cricket!


Cricket!


Fishin nets van een afstandje.


Deze vond ik gewoon komisch, haha.


Decadentie alom.


En wat neerlandse glorie.


Cricket, het gebouw wat je ziet is de oudste kerk in India.


De vrinden van Balkenende hebben hier ook gezeten.


Zei je nou decadent?



Afdingen!.


Yum!


In de achtertuin :)


Deze waren bij de achtertuin aan het vissen. Ik weet niet of ze veel succes hadden, ze waren vooral bezig water uit het bootje te scheppen.


En weer terugfietsen!

Kovalam alweer bijna voorbij...

Na een paar dagen rustig te vertoeven in Kovalam durfden we het aan om bij een rikshaw goed af te dingen (vindt ie leuk hoor die Meinte ;) ) en ons naar de stad Thiruvananthapuram te laten brengen. Onze uitdagingen waren om daar een treinkaartje naar Kollam voor zaterdag te bemachtigen en een Indiase SIM-kaart te kopen. En het bleken echte uitdagingen!

Aangekomen op het station van Thiruvananthapuram zijn we in de rij bij een balie gaan staan. Voor zaterdag konden we hier geen kaartjes halen en we werden naar rechts de trap op gestuurd. Nou was er geen trap te bekennen, dus op zoek naar een trap... Echt geen trap te zien, dus nogmaals vragen aan iemand die op het station werkte... We werden naar rechts gestuurd, dus zijn we het hele station naar rechts gaan aflopen. Eindelijk een trap, maar deze was er alleen om naar een ander spoor te komen. Nog maar een keer gaan vragen en nu bij een toerist informatiebalie. We werden geholpen door een vriendelijke vrouw, maar op de vraag waar we kaartjes voor zaterdag konden halen kregen we geen antwoord. Weer verder gezocht naar een andere balie, maar die was er niet, dus weer een medewerker van het station gevraagt. Nu werd het ons iets duidelijker. We moesten buiten het station zijn... Buiten zagen we niks en we gaven het bijna op totdat ik opeens op de hoek de "reservation office" zag staan en een trap! Dus vol nieuwe moed naar dez hal. Bij de "reservation office" was het erg druk. We moesten een formulier invullen. Gelukkig werden we geholpen door een Indiër, want het was een raadsel wat we allemaal moesten invullen. Na het invullen van het formulier konden we dan eindelijk in de rij gaan staan. Een half uur later waren we aan de beurt (we stonden ook nog even in de verkeerde rij :S) en wat bleek? De treinreis naar Kollam konden we niet reserveren, want deze treinreis duurt te kort... Zaterdag gaan we dus opnieuw proberen een kaartje te kopen ;)!

Hierna zijn we een stukje gaan wandelen in de (stinkende) stad. Thiruvananthapuram is een beetje te vergelijken met de Kalverstraat in Amsterdam, alleen is het dan druk met mensen, rikshaws en auto's en niet alleen in 1 straat, maar in de hele stad! Oversteken is dan ook iets waar je wel 2 keer over nadenkt voordat je besluit dat echt te gaan doen!

We liepen langs een telefoonwinkeltje en bedachten even snel een Indiase SIM-kaart te gaan kopen. Dat duurde in totaal 2 uur! Maar het was het waard. We werden namelijk door een onwijs lieve vrouw geholpen die de tijd voor ons nam om ons alles uit te leggen (waar wij nog steeds niks van begrijpen... wat valt er toch allemaal uit te leggen over een pre-paid SIM-kaart??) Halverwege de uitleg van de vrouw voelde ik me wat slapjes worden en moest wat drinken en eten. Ik had gelukkig water en een sultana bij me. Opeens pakte de vrouw voor ons 2 bananenbladeren met een deeg en cocos en zwarte suiker te voorschijn, iets echt Indiaas. Het was echt heerlijk! Lekker hoor zo'n lunch tijdens het kopen van een SIM-kaart!

Hierna zijn we met de rikshaw naar de shopping-market gegaan. We hebben ons een winkel met mooie kleuren in laten lokken en hebben voor mij een sarong gekocht en voor Meinte een mannenrok. Een sarong is wel 5 tot 9 meter lang en we zijn alweer vergeten hoe je deze om moet doen... :S

Terug in Kovalam beseften we wat een rustig plaatsje dit eigenlijk is! Heerlijk zo'n eerste weekje een beetje bijkomen bij de zee!

De volgende dag hebben we dan ook rustig aan gedaan. We hebben gewandelt langs het strand, gezwommen in de "warme" zee en zelfs een kookcursusje gevolgt! We zijn trouwens vegetariërs geworden en als vegetariër tref je het hier niet verkeerd! Het is allemaal zo lekkerrrr!

Woendagavond voelde Meinte zich niet zo lekker. Hij bleek dan ook 39.3 graden koorts te hebben! Dat zal je natuurlijk net zien, hij heeft in zijn hele leven nog nooit koorts gehad, maar hij is nog geen week in India of jawel... Met paracetamol zakte de koorts wel goed, maar de volgende dag was het er weer. Omdat Meinte ook last had van zijn buik vroegen we de hoteleigenaar waar we een goede arts konden vinden. Meteen stonden er 2 jongens van het hotel klaar om ons op weg naar de dokter te begeleiden. De dokter was zoals je een dokter voorsteld... wat nors, maar daarachter toch vriendelijkheid. Meinte kreeg een antibiotica-kuur voor zijn buik. Ook kreeg hij medicijnen voor na de kuur om de goede bacteriën wel te laten leven. Op dit moment voelt Meinte zich al weer wat beter. Hij was ook niet doodziek hoor, maar vervelend was het wel!

Gisteravond een Indisch feestje meegemaakt. In een Indisch restaurantje speelde een leuk bandje. De feestgangers bestonden uit hippies en dronken Indiërs en wat hebben we gelachen! Indiërs kunnen zo niet tegen drank! En drank... de taboe! Pfff! Zo bezopen, maar wel met een krantenpapiertje om de fles bier ;)!

Morgen vertrekken we naar Kollam. Tot horens!!

Filmpje!

Ons eerste filmpje, enjoy!

(ps: het laden kan even duren, dan stopt het filmpje even, maar gaat daarna weer door)

Foto's!

(ps. klik de foto voor een grotere versie)


Aangekomen in Bachrain, eventjes wachten op het volgende vliegtuig!


Woohoo!


Smile!


Zonsopgang boven India, we zijn nu een uurtje verwijderd van Trivandrum!


Rij voor de douane. Eerst door de rij, dan pas je tas ophalen, gelukkig zagen we dat de tassen waren aangekomen, een klein wondertje. Grappig is dat als ik naar rechts was gerend en over een stalen stang was gesprongen, ik ook 'in' het land was, zonder visa controle, alleen niet geprobeerd ;).


Aankomst, ik ben gaar, doch blij, hierna zijn we gaan slapen.

Ons eerste zeteltje, de man daarachter maakt waarschijnlijk de lekkerste jaffle masala cheese, we vinden 'm allebei zeer lekker(de jaffle dan he, alhoewel de man zelf ook heerlijk is). Ook was hij zeer trots met zijn pina collada creatie, alhoewel ze hier zeer schuchter zijn met het geven van drank (staat niet op het menu, soms word heel incognito een apart cocktail menuutje voor je neus geduwt). Alcohol is een taboe in India.


Ons strandje, druk he. Mooie vuurtoren ook.


Poedelen.


De klamboe hangt!(vraag niet hoe)


Het noorderstrand.


Aan de cola!


Aan iets waar ik de naam van kwijt ben.


Mooi he.


Ik!.


Wij! Het weer was vandaag bijzonder bewolkt. Maar erg gestormd heeft het niet.


Kookboek gekocht! Zo heerlijk!


Yummie! Vraag me niet wat het allemaal is, maar lekker! YUM!




Mooi he, vooral die scheve horizon ;) (ik zal t ook nooit leren).


Aan de pina colada! en de jaffle massale cheese.


en ik ook ;)

dat was t!